آیا روش‌های ترک ریتالین را می‌شناسید؟ ریتالین یک داروی محرک است که غالبا در درمان اختلال پیش فعالی و نقص توجه مورد استقاده قرار می‌گیرد. در صورت استفاده صحیح و زیر تظر متخصص، این دارو کاملا اثر بخش و مفید است اما امروزه برخی افراد با قصد بیدار ماندن بیشتر و افزایش تمرکز خود اقدام به مصرف خودسرانه این دارو می‌کنند. در نتیجه به ریتالین اعتیاد پیدا کرده و عوارض ناخوشایند آن را تجربه خواهند کرد. از طرف دیگر کنار گذاشتن ریتالین نیز کار چندان راحتی نیست و به یک مشکل جدی برای فرد تبدیل می‌شود. در این شرایط ضروری است که افراد از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرند و برای ترک آن اقدام نمایند. در ادامه مقاله به بررسی کامل ترک ریتالین می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این روش‌ها تا پایان مطلب با ما همراه باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع مواد اعتیاد آور کلیک کنید.

ریتالین چیست؟

ریتالین با نام عمومی رتیل-فنیدات، دارویی شبه آمفتامین ساخته شده در آزمایشگاه است که سیستم عصبی سمپاتیک (آرامش­بخش) را جهت افزایش فعالیت ذهنی و عملکرد آن تحریک می­‌کند. عموما این دارو به دلیل درمان بیماری اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) به عنوان محرک سیستم اعصاب مرکزی شناخته می‌شود. این دارو، از طریق افزایش فعالیت دوپامین و نوراپی نفرین در مغز توانایی سازماندهی و حل مشکلات را  فراهم کرده و موجب بهبود تمرکز، تفکر و تصمیم گیری می­‌گردد. عدم وجود یا کمبود این انتقال دهنده عصبی، عملکرد عادی فرد را در جامعه مختل می­‌کند. بدون ریتالین، افراد در مدرسه و یا محل کار قادر به نشستن و تمرکز طولانی مدت نیستند. برای آشنایی بیشتر با عوارض و نحوه مصرف قرص ریتالین کلیک کنید.

ترک ریتالین | علائم مصرف ریتالین

کسانی که ریتالین را بدون نسخه و یا با دوز بیش از حد مصرف می‌کنند دچار علائمی مانند خستگی، کندی ­ذهن و مشکل در تمرکز می‌شوند. از عوارض جانبی احتمالی مصرف ریتالین، اعتیاد است که با عواقب ترک آن شرایط برای بیمار وخیم‌­تر می‌­گردد. ترک ریتالین مغز را مجبور می‌کند تا حضور مداوم این دارو را جبران کند. مغز مصرف کنندگان ریتالین، نسبت به دوپامین و نوراپی­ نفرین حساسیت کمتری پیدا می­‌کند و دستیابی به همان اثرات پیشین، دوزهای بیشتری را می­‌طلبد. ترک مصرف یا کاهش قابل توجه ریتالین، به علت آن که مغز نمی‌تواند عملکرد صحیح خود را پیدا کند، علائم ناخوشایندی را به همراه دارد.

عوارض ترک مصرف ریتالین

ریتالین نیمه عمر کوتاهی دارد و تقریباً به طور کامل در طی 24 ساعت پس از آخرین مصرف از بدن فرد خارج می­‌شود. با این حال طیف وسیعی از افراد جامعه پس از مصرف ریتالین با آگاه شدن از عوارض آن به دنبال راه‌هایی برای ترک می‌گردند. ترک ریتالین سخت بوده و تازه با شروع علائم ترک و وسوسه برای مصرف دوباره، کار پیچیده تر می‌شود. طول دوره ترک ریتالین معمولاً بیشتر از سایر مواد مخدر است و علائم ترک 7 تا 10 روز ادامه پیدا می‌کند.

روزهای 1-2: افراد در این دوره به جز خوردن غذا و خوابیدن کار دیگری انجام نمی‌دهند و دچار سردرد، خستگی، افزایش اشتها، مشکل در تمرکز و مشکلات خفیف عاطفی می‌شوند.

روزهای 2-7: این دوره ای است که باید مراقب علائم شدید و خطرناکی مانند روان پریشی و افکار خودکشی بود. تهوع مداوم در کنار سردرد، تحریک پذیری و عصبانیت از علائم این دوره است.

روزهای 7-10: حالت تهوع ، تپش قلب و سردرد اغلب از بین رفته، در حالی که علائم عاطفی ممکن است هنوز در فرد باقی بماند.

روزهای 10-14: علائم شناختی و عاطفی مانند اضطراب و افسردگی کم شده است. در صورت ادامه علائم ممکن است برای بازگشت فرد به حالت طبیعی، درمان مستقیم لازم باشد.

بهترین روش های ترک اعتیاد به ریتالین

مصرف کنندگان ریتالین پس از اعتیاد به ریتالین به دنبال درمان آن می­‌گردند. ترک ریتالین به دلیل تأثیر آن بر انتقال دهنده‌های عصبی دوپامین در مغز، معمولاً سخت است. اگر فرد به طور ناگهانی مصرف ریتالین را متوقف کند، علائم حادی شامل از دست دادن لذت، اختلال خواب، کمبود انرژی، افسردگی، اضطراب، عصبانیت و مشکلات تمرکزی در وی نمایان می گردد. بهترین روش‌های ترک اعتیاد می‌تواند شامل مهارت‌های فردی، رفتار درمانی شناختی، درمان پزشکی و دارو درمانی زیر نظر متخصص یا پزشک باشد. این روش‌ها به شرح زیر هستند:

1. مهارت های فردی

ترک ریتالین با ناراحتی و دشواری همراه بوده و اغلب موجب تسلیم شدن فرد می‌­شود. مشاوره با یک متخصص می‌تواند به فرد کمک کند تا بدون عود مجدد و سختی، ترک ریتالین را کنترل کند. ترک ریتالین می‌تواند در ابتدا با مهارت‌های خود فرد جهت مقابله با مصرف شروع شود که شامل موارد زیر است:

• رفتار درمانی: رفتار درمانی یک برنامه پیشگیریانه جهت مقابله با وسوسه‌های احتمالی بوده که می‌تواند شامل خواندن کتاب، برنامه‌های تفریحی یا پیاده روی باشد.
• مراقبه: مراقبه در یک مکان ساکت و راحت و با تمرکز بر تنفس می‌تواند افکار منفی بیمار را بهبود دهد.
• قبول کردن: وسوسه مصرف دوباره یک امر طبیعی است. برخی از افراد در واقع وسوسه خود را با مقاومت در برابر آن شدت می‌بخشند. درعوض بیمار باید قبول کند که وسوسه بخشی از روند درمان است.
• جانشین کردن: لیستی از فعالیت‌های مختلفی را که می‌توانید قبل از شروع وسوسه انجام دهید، تهیه کرده و در صورت لزوم آن فعالیت‌ها را انجام دهید.
• تنفس عمیق:  در هنگام استرس، واکنش بدن تنفس کم عمق است. استنشاق طولانی به مدت سه ثانیه و به دنبال آن حبس نفس و سپس بیرون دادن آن به مدت سه ثانیه می‌تواند تنفس را آرام کند.
• دوری از استرس: درگیری با خانواده یا دوستان موجب استرس و عود مجدد وسوسه می­‌شود. مدیریت درگیری‌ها به جای اجتناب یا منزوی شدن، استراتژی مناسبی برای کاهش استرس است.
• ورزش کردن: 20 دقیقه ورزش کردن در روز با آزاد کردن اندورفین در بدن می‌تواند به کاهش افسردگی، اضطراب و کاهش وسوسه منجر شود.
• رژیم غذایی رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین و کربوهیدرات‌های پیچیده می‌تواند ویتامین‌ها و مواد معدنی را تأمین کرده و به کاهش استرس و وسوسه منجر شود.

2. ترک ریتالین | رفتار درمانی شناختی

امروزه رفتاری درمانی شناختی (CBT) بالاترین سطح بهبودی را در درمان اختلالات مصرف مواد مخدر مانند ریتالین دارد. در سه دهه گذشته شاهد پیشرفت­‌هایی در رفتار درمانی شناختی معتادان مواد مخدر و همچنین توسعه رویکردهای رفتار درمانی مرتبط با آن بوده‌ایم. رفتار درمانی شناختی با مدیریت حوادث غیرمترقبه، رفتاردرمانی زوجین و خانواده­‌ها و… نشان داده که مداخله مناسبی برای درمان انواع مختلف اعتیاد به مواد مخدر مانند ریتالین می‌باشد.

3. درمان پزشکی

تمرین مهارت‌های مقابله‌ای به تنهایی برای مدیریت هوس و جلوگیری از عود بیماری کافی نیست. اگر احساس می‌کنید که عود مجدد اتفاق می‌افتد یا قبلاً آن را تجربه کرده‌اید، به دنبال مشاوره با یک متخصص باشید. برنامه‌های درمانی پزشکی عبارتند از:

بستری شدن: درمان گروهی، فردی و خانوادگی برای چند ساعت در روز است که در طول این دوره درمان، بیمار در یک مرکز درمانی اقامت دارد.

درمان سرپایی: این درمان برای چند روز در هفته به شکل فردی و خانوادگی می­‌باشد. بیمار بعد از شرکت در جلسات روزانه، می‌تواند به خانه برگشته و زمان کافی برای کار یا رفتن به مدرسه را داشته باشد.

گروه درمانی: به صورت گروهی با 5 تا 15 مصرف کننده و یک تا دو درمانگر انجام م‌ شود. یکی از مزایای گروه درمانی پشتیبانی و بازخورد مصرف کنندگان به یکدیگر است.

4. ترک ریتالین | درمان دارویی

سازمان غذا و دارو (FDA) هیچ دارویی را برای درمان مصرف ریتالین تایید نکرده است. با این حال، برخی از داروها برای علائم جسمی و روانی مرتبط با ترک نوید بخش بوده­‌اند:

• مودافينيل: دارويي است كه براي درمان اختلالات خواب استفاده مي‌شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند که برای کاهش اشتیاق به مصرف مواد محرک مانند ریتالین مفید بوده است.
• میرتازاپین: این دارو با نام تجاری رمرون نیز شناخته می‌شود، این دارو می‌تواند برخی از عوارض ترک جسمی و روانی ناشی از ریتالین را کاهش دهد.

پیشگیری از بازگشت به مصرف ریتالین

شناخت علائم  وسوسه انگیز و آگاهی از علائم در موقعیت‌ها و حوادثی که می‌توانند باعث عود بیماری شوند، اولین اقدام در پیشگیری از مصرف مجدد ریتالین است. پیش از هر اقدامی در ابتدا باید بیمار از شرایط تحریک کننده دور شود، این موارد شامل محیط‌های اجتماعی مانند فروشندگان و سایر افرادی است که به طور فعال مواد مخدر را استفاده می‌کنند. در شرایط استرس‌­زا معمولاً تمایل به اجتناب از مسئولیت‌ها، مانند شرکت در جلسات درمانی امری متداول است، اما این که در این مدت به برنامه مراقبت‌های خود پایبند باشند بسیار اهمیت دارد.

برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.

سوالات متداول